Тархианы нугалааааааааас
талаар нэг цацагдажэээ
таван өнгийн хадгаар нүдийн боож орхиод
тахилга өргөн ширээ нь дээр тавина
тамтаггүй амьдралын
там мэт үргэлжлэх зүүдийг
нүдгүй хорвоо харж баясана
нүгэлд хучигдсан бороо
асагрхад тас хар шөнө
дэргэд минь сэрнэ
дээш харан суухад
тамхины цог мэт
нар хурцаар гийнээээээээээ